Kapperseczeem, om jeuk van te krijgen!

Met jeuk begon het bij mij. Gekmakende jeuk. Midden in de nacht werd ik er wakker van. Na wat huismiddeltjes van de lokale drogist ging ik naar de huisarts die mij gelukkig vrij snel door heeft verwezen naar een goede dermatoloog. Daar kreeg ik plaktesten op de rug en al snel was duidelijk dat ik allergisch was voor parfum en p-tolueendiamine (simpel gezegd: een broertje van het welbekende PPD dat ook in hennatatoeages zit). In de kapsalon ging ik de verpakkingen van de verven bekijken die wij gebruikten. Het zat echt overal in! Alleen de hele blonde tinten kwamen redelijk goed uit de bus.

Inmiddels had mijn werkgever ook bedacht dat ik toch wel een gevaar was als werknemer, dus een vast contract kreeg ik niet. Te bang dat ik langdurig ziek zou zijn. Echter, ik heb mij er nooit voor ziek gemeld maar vervelend: dat was het wel. Iemand met ‘kapperseczeem’ in dienst was niet handig, dat voelde ik wel als leerling-kapster.

Ik moest werken met handschoenen, ook de afwas en soppen in de salon deed ik met handschoenen. ’s Nachts sliep ik met handschoenen om de hormoonzalf goed in te laten trekken en het niet kapot te krabben in mijn slaap. Werken deed ik zonder sieraden om ervoor te zorgen dat het onder de ring of horloge niet nat bleef en ging broeien. Ook heb ik een hele tijd mijn eigen haren niet gekleurd want haarverf blijft kleurdeeltjes afgeven. De dermatoloog vertelde me dat ik door middel van mijn eigen haar toch nog steeds in contact kwam met de haarverfstoffen waar ik allergisch voor was.

Ik schaamde me ook wel voor: die rode schilferige handen die soms vol met kloven zaten. Vooral in het kappersvak waar iedereen ‘op je handen’ staat te kijken vallen eczeemhanden wel op. Het gebeurde me dan ook vaak dat klanten ernaar vroegen (en aan kwamen met hun eigen oplossing voor droge handen, of kloven).

Contactallergie

Dat ik ook onder de noemer kapperseczeem viel heb ik me in die tijd niet gerealiseerd. Ik wist namelijk wat het was en het was een contactallergie. Dat vond ik heel wat anders dan kapperseczeem. Dus als klanten tegen me zeiden dat ik kapperseczeem had vertelde ik altijd dat dat niet het geval was en dat ik een allergie had. Nu weet ik dat het eigenlijk gewoon hetzelfde is. Kapperseczeem is een verzamelnaam voor verschillende huidafwijkingen, veelal handeczemen, die optreden bij mensen werkzaam in de kappersbranche.

Een huidaandoening in mijn vak heet in de volksmond nu eenmaal kapperseczeem. Ik wilde niet in dat hokje want in dat hokje zaten mensen die moesten stoppen met het vak en daar had ik helemaal geen zin in.

Kapperseczeem komt nog steeds veel voor. Er wordt geschat dat veertig procent van alle kappers weleens kapperseczeem heeft gehad of nog heeft. Het ziekteverzuim wegens huidklachten ligt ook hoog in het kappersvak. Een kapper komt gedurende de dag veel in aanraking met water en water is een grote vijand voor mensen met huidaandoeningen. Het droogt de huid uit en verstoort de PH-waarde van de huid. Warm water beschadigt ook de huidbarrière omdat het warme water de huidvetten – deels – oplost.

Oorzaak kapperseczeem

Tegenwoordig is er meer bekend over de aanleg van allergie en daarom wordt er op erkende kappersscholen verteld dat mensen die als kind al eczeem hebben gehad (daar ben ik een eentje van) meer kans hebben op het ontstaan van een allergie en dus extra voorzichtig moeten zijn. Ook mensen met hooikoorts en astma hebben meer kans om een allergie te ontwikkelen.

Van een allergie kom je nooit meer af. Je kunt het vergelijken met de afweer die je hebt ontwikkeld tegen de kinderziekten in je jonge jaren. Het lichaam heeft de allergenen of ziekteverwekkers onthouden en reageert daar uiteraard assertief op. En dat is prima bij een ziekteverwekker maar bij een allergie is het een overdreven reactie van het afweersysteem op een vaak onschuldige stof. De reacties op het allergeen worden ook steeds heftiger. Bij mij uitte zich dat in een flauwte onder het uitspoelen van mijn haar waar ik erg van geschrokken ben. Daarna ben ik met natuurlijke producten gaan werken, het risico in een anafylactische shock te raken vond ik te groot worden.

Haarverf is niet onschuldig

Ik vind dat haarverf voor niemand echt helemaal onschuldig is. Er zitten stoffen in waarvan bekend is dat ze allergie veroorzaken, vroeg of laat. Daarnaast wijzen onderzoeken uit dat kappers – en klanten –  meer kans hebben op een aantal varianten van kanker. Mogelijkerwijs komt dat door de haarverf waar mee gewerkt wordt in het kappersvak.

Een arts uit Engeland – professor en chirurg Kefah Mokbel van het Princess Grace ziekenhuis in Londen – zegt dat vrouwen niet vaker dan twee tot zes keer in het jaar het haar moeten laten verven omdat ze anders 14 procent meer kans hebben op het ontwikkelen van borstkanker. Daarnaast raadt hij aan om sowieso te kiezen voor haarverven die minder dan 2% PPD bevatten.

En dan heeft hij het alleen nog over de afnemer in de kappersbranche en niet over de werknemers in deze branche. Totdat er meer bekend is raadt deze man aan om natuurlijke haarkleuringen op basis van henna te gebruiken omdat aanvullend onderzoek nodig is om meer duidelijkheid te krijgen.

Een goede reden om zoveel mogelijk over te stappen op een veel natuurlijkere en gezondere manier van werken in ons vak. Niet alleen voor het milieu maar ook voor de gezondheid van de kapper is het belangrijk om stappen te zetten richting een meer verantwoorde manier van werken. Goed voor kapper, klant en milieu!

Zie ook mijn website: Haarvriendelijk.nl