Waarom stelt een fysiotherapeut zoveel vragen?

Je wilt alleen maar van je pijn af. En dan kom je bij een zorgverlener en krijg je eerst talloze vragen. Waarom gaat dat op deze manier?

Als fysiotherapeut heb ik de afgelopen 17 jaar veel patiënten gezien met pijnklachten. Pijn is een gevoel dat je niet hebben wil en moet het liefst zo snel mogelijk weer weg.

Als fysiotherapeut heb ik gemerkt dat veel mensen het vervelend vinden om het eerst uitgebreid over de klacht te hebben, voordat er naar wordt gekeken en er iets aan wordt gedaan.

Waarom stellen fysiotherapeuten zoveel vragen voor de behandeling begint?

Om een goede inschatting te maken van de prognose is het belangrijk om specifieke vragen te stellen. Is het beloop normaal of afwijkend? Waardoor is het ontstaan en wat zorgt ervoor dat het aanhoudt of gaat het juist de goede kant op? Dit zijn een aantal vragen die wij stellen om in te kunnen schatten waar je staat en wat er nodig is voor een goed beloop van de klacht.

Ik vind het intakegesprek mijn belangrijkste onderzoek. Mijn lichamelijk onderzoek is een bevestiging vanuit de intake.

De hulpvraag die ik altijd stel aan patiënten

“Wat denk je dat het kan zijn en hoe denk je dat ik jou daar het beste bij kan helpen?”

Dit is een van mijn belangrijkste vragen, maar wordt niet altijd door de patiënt begrepen. De reactie die ik vaak hoor: “Jij bent hier toch de specialist, ik wil ‘gewoon’ van mijn pijn af!”

Waarom stellen we deze vraag?

Ik probeer antwoord te geven middels een metafoor. Als ik bij de bakker kom, weet de bakker dat ik iets specifieks wil hebben op het gebied van brood. Dit kan bruinbrood zijn, maar ook krentenbollen of gebak.

Sommige patiënten zijn bang dat er iets ernstigs is en willen gerustgesteld worden. Een ander wil wat tips om te weten hoe ze van hun klacht af kunnen komen. De wensen kunnen nogal uiteenlopen en daarom is het voor de zorgverlener belangrijk om te weten waar ze voor komen. Aan de hand van je hulpvraag kunnen we inschatten wat de beste aanpak is en of we eraan kunnen voldoen.

Ik geef je een voorbeeld uit de praktijk.

Met schouderklachten naar de fysiotherapeut

Ik zie veel patiënten met langdurige schouderklachten die bij mij voor een second opinion komen. Laatst zag ik een man van 46 jaar die al een paar jaar last had van schouderklachten. Hij was al bij twee andere therapeuten geweest.

Het was duidelijk te merken dat hij er weinig vertrouwen in had om bij ‘fysio nummer 3’ te komen. Na mijn hulpvraag te hebben gesteld keek hij mij vermoeid aan: “Wat denk je, van mijn pijn af natuurlijk!”

Vervolgens vroeg ik hem of hij wel weer een traject fysiotherapie wilde. Door continu door te vragen bleek dat hij nog nergens had gehoord wat nu de diagnose was. Er werd vaak gemasseerd en hij moest wat oefeningen doen. Nadat ik aangaf dat een fysiotherapeutische diagnose voor mij essentieel is om verder te gaan, veranderde zijn houding. Hij werd opener en wilde graag weten wat er met zijn schouder aan de hand was en wat hij of ik ermee kon doen. Was er iets afgescheurd of slijtage? Hier was meneer erg bang voor.

Door het vervolgonderzoek dat plaats vond, kon ik aangeven dat er niets gescheurd was. Verder zou hij een röntgenonderzoek kunnen krijgen, om het stukje angst van slijtage weg te halen, zodat we met fysiotherapie konden starten. Dit was voor hem niet meer nodig, hij had er vertrouwen in gekregen en wilde bij mij onder behandeling komen.

Communicatie is heel belangrijk!

Een zorgverlener die geen vragen stelt, maar direct ‘hands on’ gaat handelen, zal niet kunnen inschatten wat de prognose zal zijn. Er zijn veel factoren die fysieke klachten in stand houden en als zorgverlener ben ik getraind om te weten wat voor rol dit speelt in het herstel. Vandaar alle vragen om ervoor te zorgen dat jij als patiënt zo goed mogelijk herstelt en dat ik jou ook veel beter inzicht kan geven hoe de behandeling zal verlopen.

(red) Met dank aan Cynthia voor haar eerste gastblog op onze site!

Misschien vind je dit ook interessant om te lezen:
Een praktijkverhaal van de psychotherapeut over het onderdrukken van emoties