“Zit je nou weer op je telefoon? Wanneer zie je je vrienden weer eens in het echt?”
Ouders en volwassenen dit adresseer ik tot jullie, want ik denk dat jullie dit wel eens hebben gedacht of wel eens hebben gezegd. Waarom zitten wij als tieners en pubers zoveel op onze telefoon? Waarom zijn wij altijd zo bezig met onze sociale filter? Want dat is het… een filter. Niet iedereen heeft de speciale gelegenheid om ons echt te leren kennen, want kennen we onszelf wel echt?
Welkom bij blog 3 over ouders vs tieners. Dit waren mijn vorige blogs over dit thema:
Relaties van jongeren in het digitale tijdperk
Als tieners en jongvolwassenen zijn we opgegroeid met het digitale tijdperk. Vroeger speelden we misschien nog veel buiten, nu zitten we vaker op onze telefoon.
Het is ook makkelijker om op deze manier contact te houden met elkaar, als we dit willen. Maar het is tegelijkertijd ook makkelijker om iemand uit ons leven te bannen, want dan blok je diegene toch gewoon?
Het klinkt makkelijk, maar eerlijk gezegd is dat het niet.
In tegenstelling tot generaties voor ons zijn we als jonge generatie juist veel eenzamer geworden. Juist omdat we vrienden missen die ons echt kennen en niet alleen ons filter zien.
Vroeger hadden we deze sociale media niet, waardoor we wel naar elkaar toe moesten gaan om elkaar te zien. Nu is dat niet meer zo.
Dit betekent echter niet dat de sociale media alleen maar zorgt voor slechte dingen ten aanzien van contacten. Het zorgt er namelijk ook voor dat we elkaar makkelijker op de hoogte kunnen houden van ons leven. We maken vrienden over heel de wereld….
Maar deze vriendschappen… zijn deze nog wel zo hecht als vroeger? Waren ze vroeger misschien hechter? Je hoort nu vaak genoeg de woorden: “Als ze niets meer met mij te maken wil hebben, boeien, haar schuld.” En dat na een ogenschijnlijke hechte vriendschap.
Vriendschappen onder tieners en jongeren
Ik denk dat vriendschappen en de moeilijkheden die dit met zich meebrengt als je ze wilt behouden van alle tijden is. Elke waardevolle vriendschap gaat wel eens door een fase heen waarin je elkaar even niet kan uitstaan, maar als hij waardevol genoeg voor je is, dan kom je daar wel uit.
Het grote verschil met vroeger is alleen dat je vroeger meer moeite moest doen om een vriendschap te onderhouden. Nu kan je met een appje hem onderhouden, vroeger moest je elkaar toch echt even bellen of elkaar zien om hetzelfde effect te bereiken.
Daarnaast heerst er tegenwoordig het idee dat alles maakbaar is: de perfecte vriendschap, de perfecte vriend, de perfecte man, maar niemand is perfect.
Juist alle dingen die iemand niet perfect maken, kunnen er juist voor zorgen dat je een klik hebt met iemand. Juist het imperfecte zorgt ervoor dat je dingen herkent, juist het imperfecte zorgt voor een nieuwe ervaring. Het kan zowel avontuurlijk als vertrouwd zijn.
Tieners vs ouders
Volgende keer: het studentenleven. Hoe bevalt het nou echt? Maakt meer kennis gelukkiger? En wat moet je als ouders doen om je kind te stimuleren om toch echt aan het leren te gaan?
Misschien vind je dit ook interessant:
Laatste berichten van Emily Faber (toon alles)
- Als we elkaar niet begrijpen - 11 december 2024
- People Pleasen: Durf jij jezelf te zijn? - 27 november 2024
- Wat we kunnen leren van kinderen: Levenslessen voor volwassenen - 8 november 2024
Laat een reactie achter