Met een simpele muisklik had ik (red. Esther) op bestellen gedrukt. Slik! Nu moet ik wel. Sinds ik bezig ben met een project waarbij ik iedere week een uitdaging voor mezelf bedenk en uitvoer, ben ik veel beter geworden in het stellen van doelen.
Iets anders waar ik ook heel goed in ben, is de lat steeds iets hoger te leggen voor mezelf. Ik had bijvoorbeeld ook kunnen beginnen met een hardloopwedstrijd van tien kilometer, maar daar train je op zich zo naar toe. Ik zocht een échte uitdaging voor het jaar 2014 en waarom zou ik het dus niet doen? Het was zo snel besloten dat ik er zelf van ben geschrokken. Met het klikken op bestellen, ga ik hem nu echt lopen, de halve marathon van Amsterdam op 19 oktober 2014.
Rennen met Evy
Ongeveer vier jaar geleden ben ik begonnen met hardlopen. Hoewel ik altijd dacht dat het niets voor mij zou zijn, ben ik begonnen. Niet alleen omdat ik twee huisgenoten had, die fanatieke renners bleken en mij dagelijks probeerde te overtuigen van het genot ervan. Ook omdat mijn spiegelbeeld me dagelijks vertelde dat mijn studententijd niet veel goeds had gedaan voor mijn figuur. Ik mocht wel wat kilootjes verliezen, dus ging ik de combinatie aan van meer bewegen en gezonder eten. Gelukkig bestond Evy toen net. Zonder Evy had ik het denk ik nooit gered.
Evy was destijds niet meer dan een reeks mp3-tjes waarmee je aan de slag kon gaan. Met een prima slakkentempo begeleidde Evy mij van nul naar vijf kilometer. Al snel had ik de lol van het lopen door en ging het beter en beter. In combinatie met mijn gezonde voeding raakte ik ook steeds meer kilo’s kwijt.
Het lopen werd een soort verslaving en voor ik het wist rende ik met gemak tien kilometer aan een stuk. Dat was dus ‘vroeger’, vier jaar geleden. Inmiddels ben ik wel nog steeds die elf kilo’s kwijt, maar het lopen dat doe ik niet meer zo gestructureerd. Af en toe ren ik een rondje, maar met mijn tong op mijn schoenen kom ik dan niet verder dan drie kilometer.
Samen met mij van 0 naar 21?
Ik weet dus maar al te goed dat ik niet zomaar die 21 kilometer ga rennen. Strakke training en enorme discipline zullen mijn wekelijkse kost moeten worden. Daarom heb ik mezelf ‘verplicht’ om drie keer per week te rennen. Anderhalve week geleden ben ik daarmee begonnen.
Drie ochtenden per week sta ik om zeven uur in het Vondelpark en als ik een vroege afspraak heb, zelfs om half zeven. Ze hebben het wel eens over de laatste lootjes die zwaar wegen, maar de eerste zijn ook behoorlijk heavy. Hoe motiveer ik mezelf om drie keer in de week vroeg op te staan om mezelf in het zweet te werken?
Dat ik mijn startbewijs heb aangeschaft leek mij een eerste goede stap in de richting. Deze blog is mijn tweede stok achter de deur. Het gaat een zware rit worden namelijk. Met een zeer trage 20 kilometer in mijn benen in anderhalve week voel ik me langzaamaan iets fitter worden. Zolang ik nog iedere keer ingehaald word door lopers die vele malen soepeler en sneller rennen dan ik, weet ik dat ik er nog lang en breed niet ben.
Stiekem kijk ik er naar uit om weer net zo gladjes als hen over het Vondelparkse asfalt te glijden. Er zit dus maar één ding op, trainen, trainen, trainen. Evy heeft inmiddels een app. De ‘hardlopen met Evy app’ heeft een mooie prominente plek op mijn telefoon gekregen. Evy heeft mij immers al een keer eerder geholpen, het gaat haar vast een tweede keer weer lukken! Stiekem ga ik er ook vanuit dat ik hier voldoende support ga vinden.
Misschien vind je dit ook interessant:
Esther Vogel
Laatste berichten van Esther Vogel (toon alles)
- Halve Marathon: Een droom in duigen - 18 september 2014
- Halve Marathon: niet sportief, wel doorzettingsvermogen - 4 september 2014
- Halve Marathon: oh oh blessures - 21 augustus 2014
Laat een reactie achter