Er is een ding waarvan ik bijna zeker weet dat de meeste hardlopers het haten. Het is een onderdeel van je training als je niet alleen een lange afstand wilt kunnen lopen, maar ook nog een aardig tempo aan wilt kunnen houden. Dit onderdeel is interval.
Interval betekent dat je korte tijd rent, waarbij je boven je kunnen gaat lopen. Je gaat harder rennen dan je eigenlijk aankunt waardoor je je grenzen verlegt en je conditie verbetert. Interval hoort thuis in het schema van iedere hardloper, maar echt leuk is het niet.
Consistentie
Met nog 2,5 maand te gaan voor ik 10 mijl moet rennen, is interval ook een cruciaal onderdeel van mijn trainingen. Mijn weken bestaan op het moment uit drie verschillende trainingen. Op maandag ren ik rondjes door het vondelpark, waarbij ik me met name focus op mijn consistentie.
- Hoe hard ren ik?
- Zak ik niet in?
- Hoe is mijn ademhaling?
Daarbij focus ik me op blokken van 5 minuten. Kan ik mijn komende vijf minuten verbeteren ten opzichte van de vorige? Dit is een aardig gevecht met mezelf. Verbeteren mag, maar inzakken niet en dus blijf ik mezelf de hele training die spreekwoordelijke schop onder m’n kont geven. Eerder schreef ik al dat ik discussieer met mezelf tijdens het rennen. Deze discussies worden steeds minder, behalve op maandag. Maandag is de dag dat ik mezelf moet blijven vertellen dat ik meer en beter kan.
Zelfvertrouwen
Op zaterdag werk ik aan mijn zelfvertrouwen. Het beangstigt me namelijk nogal dat ik een wedstrijd moet lopen, terwijl ik die afstand nog nooit eerder heb afgelegd. Daarom gebruik ik de zaterdag om kilometers te maken. ‘Kilometers vreten’ zoals Runkeeper dat zo mooi noemt. Op zaterdag maakt het me niet zo veel uit hoe hard ik ren, het gaat me er puur om dat ik afstand maak. Voor ik 16 kilometer moet gaan rennen, wil ik het liefst al een keer een training hebben gedaan van 18 km of verder. Dan weet ik dat ik het kan en kan ik de strijd feller aan gaan. Zaterdag is zelfvertrouwen-dag dus.
Interval
Dan is er nog het midden van de week. Woensdag of donderdag zijn voor mij interval dag. Weken op rij ging ik vol vertrouwen richting het park. Klaar om mezelf tot het uiterste te drijven. Vijf minuten sprinten, twee minuten uitrusten en dat dan een keer of zes. Het klinkt niet zo moeilijk, maar de waarheid is….
Ik kan het niet alleen. Weken op rij ging ik vol goede moed naar het park om met gebogen hoofd weer terug thuis te komen. Balend! Vaak kwam het er namelijk op neer dat ik dat sprinten maar drie minuten volhield. Hijgend stopte ik dan met rennen. Dat patroon wist ik dan zo’n vier keer te herhalen in plaats van zes keer. Ik kan een hoop en ik kan mezelf tot heel veel motiveren, maar het is voor mij gewoon onmogelijk om mezelf tot dít uiterste te drijven. En dat haat ik!
Groepsdruk
Nou ben ik niet iemand die snel opgeeft. Als ik iets in mijn hoofd heb, dan lukt het me ook. Daarbij is het dan natuurlijk helemaal niet erg om hulp in te roepen. En daarom ga ik deze week voor het eerst meedoen met een heuse hardloopklas. Een betaalde klas waarbij ik met een groep ga intervallen. Ontzettend benieuwd ben ik!
Groepsdruk werkt voor mij namelijk als beste motivator. Je kunt niet stoppen na drie minuten als de rest nog twee minuten door gaat. En daarnaast haat ik het om de slechtste van de klas te zijn. De beste hoef ik niet zo nodig te zijn (al zou dat wel leuk zijn natuurlijk), zolang ik maar niet in mijn eentje achter die groep aan sjok. Dit gaat het worden dus, mijn weg naar succes. Voor mij werkt het namelijk heel simpel… het maakt niet uit hoe ik het doe, als ik mijn doel maar haal.
Wil je graag hulp met een gezond hardloopschema, bekijk dan de mogelijkheden op 101hardlooptips.nl in combinatie met tips en gezonde smoothie/superfoodrecepten.
Esther van 52 Challenge weer bedankt voor het delen van je verhaal onderweg naar het behalen van jouw challenge!
Leer in korte tijd meer zelfvertrouwen te krijgen met een praktische e-cursus.
Esther Vogel
Laatste berichten van Esther Vogel (toon alles)
- Halve Marathon: Een droom in duigen - 18 september 2014
- Halve Marathon: niet sportief, wel doorzettingsvermogen - 4 september 2014
- Halve Marathon: oh oh blessures - 21 augustus 2014
Laat een reactie achter