Onlangs vroeg iemand mij waarom ik zoveel blogs schrijf over vergeving? Het thema herhaalt zich, schijnbaar, vaker dan ik doorhad. Welnu, het antwoord op deze vraag is heel simpel: ik schrijf er vaak over omdat van mening ben dat (zelf)vergeving de brandstof is geweest van mijn grootste groeiprocessen en de basis vormt van het openen van mijn hart.
In deze wereld van tegenstellingen, pijn en illusies is vergeving meer dan een noodzaak. Het is een noodzaak omdat we leven in een wereld waarin we vaak vast komen te zitten in conflicten, wrok, en negatieve emoties het door het oordelen van onszelf en anderen om ons heen.
Vergeving is een krachtig middel om meer innerlijke vrede, rust en kalmte in jezelf te krijgen. Vergeving is een oplossing dat diepgeworteld is in ons menselijk bestaan, maar we vaak van terugdeinzen. Waarom is vergeving zo belangrijk? En waarom lijkt het (soms) zo moeilijk om te vergeven? In deze blog beantwoord ik deze vragen en geef ik tips en handvatten om je te helpen bij het vergeven van jezelf en anderen.
Oordelen is de bron van pijn en kwetsing
We oordelen vaak over anderen en keuren hun gedrag af om verschillende redenen. Soms is het om onszelf te beschermen tegen mogelijke bedreigingen of negatieve invloeden, terwijl het ook voortkomt uit sociale normen die bepalen wat als acceptabel gedrag wordt beschouwd.
Daarnaast kan het dienen als een vorm van zelfbevestiging, waarbij we ons superieur voelen door anderen af te keuren. Ook kunnen we onze eigen onzekerheden projecteren op anderen en hun gedrag afkeuren vanuit een gebrek aan begrip of inzicht.
Groepsdruk en gewoonte spelen ook een rol bij onze neiging om te oordelen. Het ontwikkelen van bewustzijn over onze oordelen en de redenen daarachter is essentieel om ons van deze energie slurpende gewoonte te bevrijden. Door begrip, compassie en empathie te ontwikkelen, kunnen we onze oordeelsvorming verminderen en een meer open houding aannemen naar onszelf en anderen toe.
De illusie van conflicten
Oordelen lijkt vaak onvermijdelijk. We kunnen gekwetst worden door anderen, of we kunnen onszelf pijnigen door onze eigen gedachten en daden. We staan dan vaak klaar om te oordelen over wat anderen gedaan of gezegd hebben. En net zo vaak veroordelen we onszelf voor dingen we hebben gedaan en gezegd, of juist wat we niet hebben gedaan.
Het is verleidelijk om vast te blijven zitten in de emotionele afkeer en veroordeling van anderen of onszelf om wat er gebeurd is. Nog erger: we gaan (bewust of onbewust) op zoek naar gedachten en redenen om onze afkeer te versterken en rechtvaardigen. Maar, wat we vaak vergeten, is dat deze emotionele conflicten met onszelf en anderen voortkomen uit een illusie – de illusie van gescheidenheid.
We zijn allemaal verbonden, allemaal onderdeel van hetzelfde systeem en van dezelfde universele energie. Wanneer we dit erkennen, begrijpen we dat de daden van anderen een reactie zijn op hun eigen innerlijke strijd, net zoals onze eigen daden een reactie zijn op onze innerlijke gemoedstoestand: “hurt people, hurt people”. In deze erkenning ligt de sleutel tot vergeving.
Ter verduidelijking: “Hurt people hurt people” betekent dat mensen die zelf gekwetst zijn, vaak anderen kwetsen. Het verwijst naar het idee dat emotionele pijn of trauma ervoor kan zorgen dat iemand zijn pijn onbewust doorgeeft aan anderen, bijvoorbeeld door agressief of onvriendelijk gedrag.
Mensen die diepe pijn, trauma of onverwerkte emoties hebben, kunnen deze pijn uitdrukken door negatieve gedragingen zoals agressie, passief-agressiviteit, manipulatie of anderen kwetsen. Deze gedragingen kunnen variëren van verbaal geweld tot fysiek geweld, of zelfs subtiele vormen van kwetsen zoals roddelen of kleineren. Vaak zijn mensen zich niet bewust van de oorsprong van hun gedrag. Ze handelen vanuit hun eigen pijn en onverwerkte emoties zonder zich volledig bewust te zijn van de impact die ze daarmee op anderen hebben. Ze kunnen zichzelf zien als slachtoffers van omstandigheden en zich niet realiseren dat ze anderen schade toebrengen.
Desalniettemin, wanneer gekwetste mensen anderen pijn doen, kan dit een cyclus van pijn en lijden veroorzaken. Degenen die worden gekwetst, kunnen op hun beurt weer anderen kwetsen, waardoor de cyclus zich herhaalt en versterkt. Het erkennen van het motto “hurt people, hurt people” kan helpen bij het ontwikkelen van empathie en compassie voor het gedrag van anderen. Het kan ons aanmoedigen om voorbij het oppervlakkige gedrag te kijken.
Je kunt jezelf bevrijden door te vergeven
Vergeven is het proces waarbij iemand bewust besluit om gevoelens van emotionele afkeer, wrok, wraak, verdriet, kwetsing of boosheid los te laten ten opzichte van iemand anders die hen heeft gekwetst, of ten opzichte van zichzelf.
In het kader van zelfvergeving, vergeven we onszelf voor zaken die wij menen niet goed te hebben gedaan. Het gaat niet om het vergeten van wat er gebeurd is, maar eerder om het vinden van berusting in de pijnlijke ervaring, het loslaten van de negatieve emoties die daarmee gemoeid gaan en het vinden van innerlijke rust en vrede om je leven voort te zetten.
Vergeven betekent dus niet dat de daad wordt goedgekeurd of vergeten, maar eerder dat de gekwetste persoon ervoor kiest om de last van afkeer en wrok los te laten en verder te gaan met zijn/haar leven zonder zich te laten belemmeren door negatieve emoties. Het is een daad van compassie, zowel naar anderen toe als naar jezelf toe, en het opent de weg naar heling en rust.
Vergeving is geen teken van zwakte, maar eerder een teken van innerlijke kracht het prioriteren van je innerlijke rust en emotionele vrijheid. Zij die vergeven, bevrijden zichzelf namelijk van de last van negatieve emoties en illusies die je gevangenhouden als je vast blijft houden en de gebeurtenissen uit het verleden. Door te vergeven, erkennen we dat we niet langer vast willen blijven zitten in het verleden, in het conflict, maar dat we verder willen met ons leven in een staat van vrede en harmonie.
Maar wat als vergeven moeilijk lijkt? Wat als we gevangen blijven zitten in de afkeer en bitterheid?
De Keuze van Vergeving
Allereerst, vergeving is een keuze die we maken, niet alleen voor anderen, maar vooral onszelf. We kunnen ervoor kiezen om vast te blijven houden aan negatieve emoties, aan wrok en wraak, maar dit houdt ons alleen gevangen in een cyclus van lijden. Of we kunnen ervoor kiezen om te vergeven, om los te laten en onszelf te bevrijden van deze illusies en lijden dat alleen ons en de mensen die van ons houden raakt.
Zelfvergeving
Misschien nog belangrijker is zelfvergeving. Want zoals de oude wijsheid zegt: “Zoals jij alleen jezelf veroordeelt, zo vergeef jij ook alleen jezelf.” We zijn vaak onze eigen strengste rechters, onze eigen grootste criticasters.
We oordelen vaak streng over onszelf om verschillende redenen, die diepgeworteld zijn in onze persoonlijke geschiedenis, opvoeding, sociale normen en innerlijke overtuigingen. Allereerst streven velen van ons naar perfectie en hebben we hoge verwachtingen van onszelf. Als we niet aan deze verwachtingen voldoen, voelen we ons vaak als mislukt en veroordelen we onszelf. Bovendien worden we voortdurend blootgesteld aan de prestaties en successen van anderen, vooral via sociale media, wat leidt tot een voortdurende vergelijking en zelfkritiek: “hij/zij is/doet het beter dan ik”.
Zelfbewustzijn speelt ook een rol: we zijn ons vaak heel bewust van onze eigen tekortkomingen en fouten, wat kan leiden tot een innerlijke dialoog van zelfkritiek en zelftwijfel. Daarnaast kunnen diepgewortelde negatieve overtuigingen over onszelf, zoals “ik ben niet goed genoeg”, onze strengheid naar onszelf versterken. Angst voor afwijzing kan ook een rol spelen: we kunnen streng zijn voor onszelf uit angst voor afwijzing of veroordeling door anderen. Opvoeding en cultuur dragen ook bij aan ons zelfbeeld; sommige culturen benadrukken bijvoorbeeld prestaties en succes, wat leidt tot vergelijking met onrealistische maatstaven.
Tot slot kunnen onverwerkte emoties en trauma’s uit het verleden ons zelfbeeld beïnvloeden en bijdragen aan zelfkritiek. Het is van belangrijk om aandacht te hebben voor deze gewoontepatronen van streng oordelen en te werken aan zelfcompassie en zelfacceptatie. Door vriendelijker en liefdevoller voor onszelf te zijn, kunnen we onze innerlijke criticus kalmeren en een positievere relatie met onszelf ontwikkelen. De mildheid die we daarmee voor onszelf ontwikkelen zal ook doorsijpelen naar hoe we met anderen omgaan: hoe strenger we voor onszelf zijn, hoe strenger voor anderen. En hoe liefdevoller en milder we naar onszelf zijn, hoe meer we dat ook kunnen opbrengen naar anderen toe.
In het proces van zelfvergeving leren we dus om onszelf te omarmen en om meer mededogen te tonen naar onszelf toe en anderen.
Vergeven is moeilijk
Vergeving is geen eenvoudige taak, maar het is een essentieel onderdeel van ons groeiproces en het creëren van rust in onze harten en hoofd. Door te vergeven, bevrijden we onszelf van de illusies van deze wereld, van de last van afkeer en conflict. Dat proces begint met bewustwording van onze eigen oordelen.
Merk op wanneer je jezelf betrapt op oordelende gedachten over jezelf of anderen. Probeer te begrijpen waar deze oordelen vandaan komen en wat ze zeggen over je eigen innerlijke processen. Probeer de situatie van anderen vanuit hun perspectief te begrijpen. Dit helpt ons om minder snel te oordelen en meer begrip en mededogen te tonen.
Realiseer je dat iedereen worstelt met uitdagingen, onzekerheden en tekortkomingen. Door het gemeenschappelijke menselijke lijden te erkennen, kunnen we meer compassie tonen en minder snel oordelen. En boven alles staat, leer jezelf en anderen te omarmen zoals ze zijn, met alle gebreken en tekortkomingen.
Laat los wat niet binnen je controle ligt en vergeef jezelf en anderen voor (vermeende) fouten en misstappen uit het verleden.
Onze tips en handvatten om je op weg te helpen:
- Download: het e-boek ‘Multi Less en Simple More’ >>
- Lees: over onze ‘Oplossingen’ >>
- Doe mee: Quarterlife inspiratieworkshops >>
Misschien vind je dit ook interessant:
Laatste berichten van Mami Veza (toon alles)
- Angst overwinnen: zo krijg je weer grip op je leven - 15 april 2025
- Hoe je actie onderneemt bij onzekerheid: 4 krachtige sleutels - 18 maart 2025
- Gevoel alsof je helemaal vastzit: kleine stappen naar grote verandering - 19 februari 2025
Laat een reactie achter