Laat ik maar gelijk met de spreekwoordelijke deur in huis vallen… afgelopen maanden is het op fysiek vlak niet zo goed met mij gegaan. Ik kon me slecht concentreren, had een ‘wattengevoel’ in mijn hoofd, betrapte ik mezelf regelmatig op het hebben van een kort lontje en ik voelde me erg moe. Ik voelde me zó moe.
Daarnaast had ik een haast onbedwingbare behoefte aan suiker en andere snelle koolhydraten. Iets dat ik eigenlijk niet van mezelf kende sinds ik het emotie-eten achter me had gelaten, maar wat wel tot een eetbui zorgde zo nu en dan. En ik wist niet waar het vandaan kwam…
Iets wat je misschien wel zou verwachten van een orthomoleculair voedingscoach. Ik bedoel, ik weet heel veel over voeding en gezondheid. Ik zie bij anderen vaak gelijk waar het ‘mis’ is en waarmee ze hun voedingspatroon kunnen verbeteren.
Maar helaas, we hebben allemaal zo onze blinde vlekken. En ik dus ook…
Inmiddels ben ik er van de week achter gekomen dat ik hypoglykemie heb. Waar de meeste mensen mogen oppassen voor een te hoge bloedsuikerspiegel, is bij mij juist het omgekeerde het geval. Want hypoglykemie is, even kort door de bocht gezegd, een (constante te) lage bloedsuikerspiegel. En dat veroorzaakte dus de vermoeidheid en de andere symptomen.
Wat is hypoglykemie?
Hypoglykemie, of een lage bloedsuikerspiegel, is een aandoening die spontaan kan optreden als je een tijdje niet hebt gegeten of als je meer suiker hebt verbrand dan normaal. De suiker in je bloed wordt gebruikt voor energie en als deze te laag wordt, kun je je beverig, duizelig of licht in het hoofd gaan voelen. Je kunt ook moeite hebben met concentreren of het gevoel hebben dat je op het punt staat flauw te vallen.
Als je regelmatig hypoglykemie ervaart, kan je arts je helpen de oorzaak te vinden en een behandelplan op te stellen. Bijvoorbeeld als je last hebt van een te lage bloedsuiker na een maaltijd, dit heet reactieve hypoglykemie.
Het is dan juist belangrijk om geen suiker meer te nemen, weinig tot geen alcohol en veel gezonde vezels (bijvoorbeeld uit groenten).
Eind jaren negentig was dat bij mij – na talloze onderzoeken, niemand wist waarom ik toch altijd maar zo moe was – ook al de diagnose hypoglykemie gesteld door een homeopaat. Zij adviseerde mij een suikervrij en koolhydraatarm dieet. Dat hielp! En ik knapte weer op. Gelukkig!
Je zou dus kunnen denken dat ik – met de huidige klachten – er wel een belletje zou gaan rinkelen. Nou, dat deed het dus na een paar maanden toen ik er door een bevriende therapeut op gewezen werd.
Inmiddels heb ik mijn voedingspatroon helemaal suikervrij gemaakt en eet ik alleen nog maar langzame koolhydraten gecombineerd met eiwitten. Zodat ik mijn bloedsuikerspiegel op het juiste niveau kan houden. Het is een hele omschakeling, dat zeker. Vooral omdat ik eerste paar weken ook geen fruit mag eten (iets wat ik écht heel graag eet!) en het is oké. Ik weet waar ik het voor doe.
Ik laat me niet uit het veld slaan. Want ondanks de vermoeidheid heb ik niet stil gezeten. Naja, spreekwoordelijk dan, want het meeste werk doe ik toch achter de laptop en dat kan ik lekker zittend 😉
Ik geloof namelijk dat het één gerust naast het ander kan bestaan. Ik kan me én moe voelen en toch energie op doen omdat ik zo geniet van mijn werk.
Op die manier deed ik toch mijn best om balans in mijn leven te houden. En daarmee hoeft het één het ander niet uit te sluiten, toch? Focussen op wat wél kan en gaat en daar plezier aan beleven. Dat zorgt ervoor dat je uit de slachtofferrol raakt.
Ik bedoel, ik had ook op de bank kunnen gaan liggen en niks doen. Maar daar zou ik alleen maar gefrustreerd van zijn geraakt. En dan zou ik alleen maar nog vermoeider raken…
Op welke manier kun jij je goed voelen ondanks iets dat momenteel minder prettig is in je leven? Laat het mij hieronder weten!
Laura Nijman
Laatste berichten van Laura Nijman (toon alles)
- Omgaan met hypoglykemie, persoonlijk verhaal - 13 september 2022
- Hoe kun je het jezelf makkelijker maken? - 2 juli 2022
- Human Design eetregels voor jouw beste spijsvertering - 13 mei 2022
Laat een reactie achter