En opeens was hij daar… De gedachte “ik ga nú naar de supermarkt om een zak drop en een verse gevulde koek te halen.” Zomaar ineens plopte deze gedachte bij me op. Dat was een tijd geleden zeg… Ik kan vanuit de grond van mijn hart zeggen dat ik een ex-emotie eter ben en toch kwam deze gedachte langszij zetten. Ik schrok er toch een beetje van, want het was echt een tijd geleden. Wat nu? Inmiddels weet ik wat ik dan kan doen. Jij ook? Nee? Laat je dan inspireren door wat ik deed.
Eerst erkende ik dat de eerste dagen thuisonderwijs niet van een leien dakje ging (terwijl ik dit schrijf, zitten we in de 2e lockdown vanwege corona). En vervolgens accepteerde ik dat de dag zo gelopen was. Weet je, het was gebeurd en terug draaien kon ik het niet. Daarnaast, ik ben geen juf. Ik ben mama en die rol past me beter dan die van juf. Dus naast acceptatie voelde ik ook compassie voor mezelf én voor mijn gezinsleden.
Dat hielp, al was de ‘dropdrang’ (trek in drop) nog niet helemaal getackeld. Als dat zo is, dan vraag ik mezelf altijd af: ‘Waar word ik blij van? Wat geeft mij een goed gevoel en vrolijk ik van op?’
Dus in plaats van weer naar huis te fietsen via de supermarkt, toen ik de jongste naar korfbaltraining had gebracht, liet ik mijn fiets staan en ben ik een uur gaan wandelen. In het donker en met muziek op mijn oren. Ik zorg er dan voor dat ik naar muziek luister die me raakt, met goede teksten. En muziek waarop ik kan mee blèren. En dat was dus wat ik deed: wandelen, luisteren, de tranen laten komen, mijn gevoelens de ruimte geven. Vanuit mijn hoofd (‘ik wil drop’) weer terug in mijn lijf (‘goh, het is ook niet altijd even makkelijk om je kinderen les te moeten geven’).
De compassie die ik toen voor mezelf voelde, voelde stukken beter dan wanneer ik wel naar die zak drop en koek had gegrepen.
Dus laat je niet misleiden door je de stemmetjes in je hoofd die zeuren om drop, koek, chips, ijs etc. Je volproppen heeft geen zin. Je emoties toe laten en voelen wat je voelt wel.
In plaats van te wandelen, kun je hetzelfde doen door je thuis ergens terug te trekken. Of in bad of onder de douche al je gevoelens even de ruimte geven (spoel de negatieve gedachtes/gevoelens door het putje!).
Wil je ook leren hoe je dit in jouw situatie het beste kunt aanpakken? Kijk dan eens op lauranijman.nl/membership
Misschien vind je dit ook interessant:
Vanessa zegt
Volgens mij helpt het ook als je preventief dagelijks lekker gaat wandelen of een andere sport die je voor je zelf doet. Je hoofd legen en vooral buiten!
Laura zegt
Jazeker Vanessa! Voorkomen is altijd nog fijner dan genezen <3