Wie houdt er niet van een schouderklopje? Met een schouderklopje word je gesterkt in waar je mee bezig bent. Het is de fysieke beloning en een manier om de woorden ‘ga-zo-door’ of ‘lekker-bezig’ te versterken. Echt wel prettig om te ontvangen, mits er niet te hard geklopt wordt natuurlijk!
Helaas, we zijn niet zo scheutig met schouderklopjes, noch met beloningen. Kinderen worden de hemel in geprezen met hun nieuwste Vaderdag knutsel of het kunnen fietsen zonder zijwieltjes. Echter hoe ouder het grut wordt, hoe minder er beloond wordt. Alsof het allemaal gewoon is wat je doet!
Het is ook normaal
Oefenen, succes, falen, doorgaan en groeien is normaal, net als aanmoedigen, meeleven, straffen en belonen. Het verschil is dat we naarmate we ouder worden meer het accent leggen op wat niet goed gaat dan op wat wel goed gaat. Volgens gedragswetenschappers staat 1 keer straffen tegenover 3 keer belonen. Je moet dus 3 keer belonen wil je de straf compenseren.
Het is aangetoond dat je van belonen blijer wordt en daar meer van leert dan van straffen en nog steeds is straffen de norm.
Jezelf belonen
Een beloning hoeft zeker niet van een ander te komen. Helemaal niet. De kracht is dat je jezelf beloont voor de dingen die je doet of juist laat. Het stimuleert je om door te gaan. Zie het als je eigen stickertjes die je anders aan kinderen geeft voor welke prestatie dan ook.
Kleine beloningen om door de dag heen even te benadrukken dat je goed bezig bent, dat je focus houdt, dat je stappen zet in een project, dat je een k-klus hebt gedaan of wat dan ook. En wat grotere beloningen als je een project hebt afgerond of een week goed gewerkt hebt.
Heel opvallend was dat de beloningen die men bedacht allemaal heel groot waren. Een vakantie, een dagje sauna of uit eten. Het idee om jezelf gedurende de dag te belonen was zo vreemd dat men moeilijk op kleine dingen uitkwam.
Reden om te belonen
Een van de redenen waarom men moeite had met beloningen bedenken was dat men daar eigenlijk geen goede reden voor vond. Dingen goed doen is vanzelfsprekend en dingen fout doen wordt bestraft.
Er zijn veel goede redenen om jezelf te belonen.
- Bevestiging dat je goed bezig bent
- Het helpt om dingen af te maken. Grote projecten hak je zo in stukjes.
- Belonen geeft energie, je word er blij van.
- Belonen leert je om eerst een klus te doen, daarna smaakt de beloning des te lekkerder.
- Belonen geeft even rust in de hectiek.
Dan heb ik het over de symbolische schouderklopjes. Een kop thee, een hoofdstuk lezen in een boek, een wandeling, een warm bad of even surfen op het internet. Uiteraard zijn er ook de geldelijke beloningen: een tijdschrift, een cappuccino op een terras, een paar oorbellen of een bos bloemen.
Erkennen
Je hoeft ook niet alles te belonen. Het zijn die dagelijkse beloningen die maken dat je bewust wordt van waar je mee bezig bent. De kracht zit dus in het jezelf erkennen en dat ook blijven doen. En een beloning of schouderklopje is een mooie bevestiging daarvan.
Sinds ik me daar heel bewust van ben is er weinig meer vanzelfsprekend zowel in wat ik doe als wat ik ervaar. Er is een stuk dankbaarheid en blijheid in mijn leven dat heel veel energie geeft.
Op momenten dat ik het even niet zie zitten, is daar mijn lijstje met beloningen. Dan praat ik tegen mijzelf ‘kom op Wierdsma, nog even doorzetten’ wetend dat ik een beloning krijg. Die heb ik dan dubbel en dwars verdiend.
Geef jij jezelf wel eens schouderklopjes of beloningen? Wanneer en welke? Ik lees het graag in het onderstaan reactieveld. Wie weet zit daar nog een mooie beloning tussen die ik ook kan toepassen. Op jouw beloning!
Persoonlijke aanvulling van Vanessa
Nu ik weet wat mijn zijnsintentie is, dat waardoor ik het beste in mijn kracht kom en mijn talenten ken, kan ik ook echt trots zijn op mijzelf en dus mijzelf een schouderklopje geven. Dat is echt heel fijn. Meer informatie hoe ik dat heb gedaan, lees je op de Succeswinkel.nl.
—
PS De aardbeien met chocolade vinden Vanessa & Jenny een heerlijke gezonde beloning. Je maakt dit door pure chocolade (>85%) au bain-marie te smelten. Dip de aardbeien deels in de chocolade en leg ze op een platte schaal. Zet de schaal daarna in de koelkast en laat de chocolade weer hard worden. En daarna…. genieten van de heerlijke beloning!
—
Dit inspirerende artikel hebben wij gekregen van Michaëla Wierdsma. Zie haar profiel hieronder voor meer informatie!
Laatste berichten van Michaela Wierdsma (toon alles)
- Minder spullen: hoe ga je om met cadeautjes die je niet wilt? - 26 mei 2024
- Daar ben ik te leuk voor: Hoe het leven in een community vrijmoedig leven werd - 1 februari 2024
- Kritiek en de criticus in jezelf - 24 juli 2023
Ianine zegt
Beste Michaëla,
vanochtend hoorde ik bij Spraakmakers (NPO 1) dat je 3 x per dag tegen jezelf moet zeggen: “dat zie je goed” , als je iets hebt gedaan waar je tevreden over kunt zijn. Vooral kleine dagelijkse dingen: een kopje thee voor jezelf maken, de was opvouwen, als je thuis werkt, wél een pauzetje nemen, etc. Door het figuurlijke en/of letterlijke schouderklopje aan jezelf krijg je meer zelfvertrouwen én meer grip op je leven. Sowieso is het vaak gezonder voor je hersensysteem als je kijkt naar wat goed gaat, i.p.v. naar wat fout gaat.
Dat het schouderklopjes aan jezelf geven besproken werd was n.a.v. het feit dat veel mensen op 1 januari goede voornemens hebben die nooit uitkomen en die vóór eind januari alweer onder het tapijt geveegd zijn (denk aan de sportschool).
Wat blijkt? De voornemens zijn te groot. Tip: maak kleine haalbare voornemens. Die voornemens moeten dan wél van jezelf zijn en niet opgelegd door (de verwachtingen van)de buitenwacht. Belangrijk bij voornemens is ook dat je er van overtuigd bent dat het je uiteindelijk iets goeds brengt als je je gedrag met kleine stapjes verandert. Denk aan het spreekwoord: “iedere dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar”. Door de schouderklopjes iedere dag blijkt het gemakkelijker te zijn om de kleine stapjes vol te houden.
Michaela zegt
Beste Ianine,
Dank voor je reactie en aanvulling. Heel leuk. Een schouderklopje voor jouw inzet! Het schijnt inderdaad dat de goede voornemens zijn verdwenen zo’n 3 weken na nieuw jaar. Ik neem wel een kleine kanttekening: hoe vaker iets herhaald wordt, hoe eerder ‘men’ het geloofd. Zo ook met aangeven dat na 3 weken de goede voornemens in de prullenbak van deceptie belanden.
Zelf begin ik er niet meer aan, de goede voornemens op 1 januari. Pas na de 20e januari. Heel praktisch, ik heb pas in januari de rust om mijn nieuwe jaar voor te bereiden en dan wacht ik tot de verjaardag van mijn jongste geweest is. Alle activiteiten daaromheen geven mij niet de rust die ik nodig heb om een goede start te maken. Daarbij: volgens de Human Design begint het nieuwe jaar zo rond 20 januari. Komt dat even goed uit, hihi.