Het is prachtig weer en overal waar ik kom, zie ik hardlopers. Groot gelijk, wat is er mooier dan buiten in beweging te zijn en te genieten van de natuur? En oh ja, je krijgt er ook een lekker kleurtje van.
Maar: is het ook altijd gezond en verantwoord, dat hardlopen? Helaas niet en daar kunnen veel geblesseerde mensen over meepraten. Shin splints, overbelaste enkelpezen, ontstoken achilleshiel, runner’s knee of pijn in je onderrug: bijna iedereen kent wel iemand die moest stoppen met rennen.
Kun je die ellende voorkomen? Jazeker. Hoe dan? Door drie dingen:
- goede spullen, goede ademhaling en goede techniek. Goede spullen, dat is overzichtelijk bij hardlopen. In ieder geval goede schoenen, die je bij een specialist aanschaft. Gelukkig zie ik dat dat meestal wel in orde is. Je hebt natuurlijk altijd fanatiekelingen die het oneens zijn met het officiële advies, zoals ‘barefoot runners’.
- Het tweede is iets dat alle, echt alle, vrouwen nodig hebben: een uitstekende sportbeha, speciaal voor hardlopen. Oei, wat zie ik daar vaak hele bergketens op en neer veren! Dames, goed opletten: wat eenmaal hangt, gaat nooit meer staan. Een goede beha kost een fractie van plastische chirurgie en bovendien is dit de enige hardloopkleding waarvoor je geld uitgeeft, H&M verkoopt tenslotte prima kleding voor een prikkie. Dus investeer een paar tientjes in een sportbeha met maximale ondersteuning. Zelf ren ik in ShockAbsorber, die mijn voorgevel strak om (zowat in) mijn ribbenkast snoert.
- Dan de goede ademhaling. Je kunt natuurlijk een mooie hartslagmeter aanschaffen, ik ga zelf de deur niet uit zonder. Maar het hoeft niet. Zolang je maar zorgt dat je ademhaling klopt. Hier heeft mevrouw Stans van der Poel een leuk boek over geschreven: “Ik, hardloper”.
Kort gezegd komt het er op neer dat je langer moet uitademen dan inademen. Bijvoorbeeld vijf stappen uitademen en drie inademen (dat is mijn duurlooptempo). Of drie stappen uit en twee in (dat is mijn racetempo). Meestal houd je het duurlooptempo aan, je gaat dus zeker niet voluit. Zo bouw je echt iets op. En het ziet er gelikter uit dan dat je hijgend als een obees paard door de natuur ploetert.
Speciale hardlooptechniek ChiRunning
De techniek is het lastigste onderdeel. Ik ben uiteindelijk op ChiRunning uitgekomen, van Daniel Dreyer. Hierbij gebruik je principes uit het eeuwenoude Chinese Tai Chi om te zorgen dat je zo natuurlijk mogelijk rent. Waarbij de zwaartekracht in je voordeel werkt, in plaats van in je nadeel.
Ik zal hier in de toekomst meer over bloggen, maar een tipje van de sluier kan ik vast oplichten: als je je benen onder je zwaartepunt laat neerkomen (blauwe poppetje), werkt de zwaartekracht in je voordeel. Laat je ze vóór je zwaartepunt neerkomen (rode poppetje), dan remmen ze je af. Let maar op, als je rent en plotseling moet stoppen, dan zet je je voeten zo ver mogelijk vooruit. Niet handig dus als je vooral wil doorgaan. Grappig is dat vooral fotomodellen in hardloopkleding verkeerd neerkomen. Die lopen blijkbaar zelden in het echt.
Binnenkort meer over ChiRunning en voorbereidingen op mijn eerste marathon.
Bouw je training op met een schema!
Wil je graag hulp met een gezond hardloopschema, bekijk dan de mogelijkheden op 101hardlooptips.nl in combinatie met tips en gezonde smoothie/superfoodrecepten.
Misschien vind je dit ook interessant:
Linda Hovius
Laatste berichten van Linda Hovius (toon alles)
- Amerikaans Havermout ontbijt - 12 november 2014
- Een Marathon: zoiets als een kind krijgen? - 17 juli 2014
- Over jodium, mooie haren en vreemde artsen - 30 juni 2014
Laat een reactie achter