Vaarwel stappenteller

4 tegendraadse bedenkingen om minder te meten

Zelfoptimalisatie.

• Daar doe je het toch voor, niet?
• Om de beste versie van jezelf te worden?
• Om je maximaal te ontplooien?
• En wil je dat nu echt of moét je het vooral? En van wie moet je dat dan?
• Of is het goed zo?

Het aantal stappen of uren slaap via je fancy app, de hoeveelheid goedkeuringen op sociale media en de sterrenreviews van producten en diensten. Allemaal meetbaar en in het teken van onze zelfoptimalisatie. Want we smachten naar totale controle in ons leven terwijl net dat een grote illusie is.

Perfectie?

Geen stappenteller die daar verandering in kan brengen. Kunnen veranderen wil niet zeggen dat je moét veranderen. De perfecte buik, perfecte reis, perfect dieet en perfecte outfit. Overal zie je perfectie en jij hebt last van tandpijn.

Dat overaanbod van perfectie schept nieuwe normen en geeft een vertekend beeld. In werkelijkheid moddert iedereen maar wat aan maar dat delen we niet zo graag.

Vandaag is de enige garantie die je hebt. Bedenk goed waar je je tijd en energie aan wil besteden. Je krijgt elk moment maar één keertje voor de voeten geworpen.

Niet dat je daarom je dromen hoeft op te bergen, het is wel een kans om stil te staan in hoeverre je alles wil meten én verbeteren.

Want wanneer ben je er dan wel? En valt dat dan te meten? Je verwacht zelf teveel van het leven.
Kijk, je moet helemaal niets. Je hoeft je niet maximaal te ontwikkelen of elk talent aan het rijpen te brengen. Je probeert net als iedereen er het beste van te maken en dat gaat vaak hobbeliger dan gestroomlijnd.

We willen eenvoud, toch?

Dingen lopen zoals ze lopen. Het leven doet niet zomaar mee aan jouw verwachtingen, hoe graag je dat ook zou willen.

We hunkeren naar een pasklaar antwoord, een simpele methodiek, een trucje waarmee we controle hebben maar dat is er niet. Hiermee willen we je niet in de fatalistische vijver der berusting duwen. Beschouw het als een soort tegengif voor de maakbaarheid der dingen en een oproep voor het omarmen van ‘goed genoeg’.

Jezelf continu bijschaven wijst vooral op wat er nog mist. Van verbeteren word je dus niet per definitie beter. Als ontwikkeling een ‘moetje’ wordt, is het geen ontwikkeling meer. Net zoals op zoek gaan naar wat je gelukkig maakt, je daarom nog niet gelukkig maakt.

Het geeft vooral de ervaring dat het NU allemaal nog niet is wat het moet zijn. Niet goed genoeg dus.

Maar diende daar die zelfoptimalisatie net niet voor? Daarom een pleidooi om minder te meten en meer te luisteren naar je ervaringen. Durf intuïtiever te leven. Leer zelf je eigen antwoorden te geven. Doe je best, ontspan en ga dwalen. Geef tijd en ruimte om dingen vanzelf te laten ontstaan.

Meet minder én vertrouw op jezelf.