Psychisch afvallen

Als je wel weet wat gezond eten is, dan zou je eigenlijk gewoon kunnen afvallen. Toch is dit makkelijker gezegd dan gedaan… Er spelen zoveel psychische factoren mee, dat het eigenlijk meer een mentale strijd is, dan dat het alleen een kwestie is van gezond eten.

Daarom best logisch dat er tegenwoordig dieetpsychologen zijn. Eén van die dieetpsychologen is Heleen Ligtelijn. Zij schreef het boek: Het slanke brein. Mentaal of psychisch afvallen verandert ons eetgedrag.

Trouwens, gisteren schreef Queeny ook een blog over NLP en eetgedrag. Ook dan belicht je de psychische kant van afvallen. Maar in deze blog wil ik graag wat meer vertellen over de dieetpsychologie uit het boek Het Slanke Brein.

Eetgedrag veranderen

Bij “psychisch afvallen” gaat het niet om de recepten, maar om je eetgedrag. Vaste (slechte) patronen afleren en goede gewoontes aanleren. En daarmee een gezonde leefstijl. Waarbij je gerust nog wel eens mag zondigen, maar dan wel als bewuste keuze en incidenteel.

Toen ik door het boekje van Ligtelijn bladerde, herkende ik direct wel een aantal valkuilen van mijzelf… Er staan namelijk veel oneliners in (weetjes of doordenkers), die meteen opvallen. Zoals:

“Als je gestrest en vermoeid bent, is je aangeleerde honger moeilijker te weerstaan.”
“Maak het leuk voor jezelf! Als je minder gaat snoepen, ligt zelfmedelijden op de loer. Probeer dat voor te zijn door jezelf op een andere manier alvast in de watten te leggen.”
“Sommige eetmomenten kun je vergelijken met het opsteken van een sigaret.”

Eettypes

In dit boek schrijft Ligtelijn over verschillende dieettypes. Bijvoorbeeld de gewoonte-eter, de emotie-eter en de externe eter. Ik herken me (ahum) in de dieet-denker. Bij ons in de familie hebben we niet echt slanke genen, dus we moeten er goed om denken. Daar ben ik me bewust van. Heel erg bewust (…). Daardoor denk ik veel na over diëten en denk al snel in termen als falen en mislukkeling als ik (in mijn ogen) iets niet goed doe. Door deze blog zien en lezen we ook wel heel veel over voeding en afvallen, waardoor je vrijwel niets meer goed kan doen. En ik weet natuurlijk verstandelijk heel goed, dat ik alleen maar gezond hoef te eten en dat moet doen op een goede manier die bij mij past.

Herkenbare situaties

Leuk om te lezen zijn de herkenbare situaties van anderen. Bijvoorbeeld over uitstelgedrag of over zelfmedelijden. Want hoofdstuk 9 heet: Je grootste vijand ben je zelf. En dat klopt natuurlijk ook in veel gevallen!

Voor wie geïnteresseerd is in de dieetpsychologie is dit een leuk boekje met eye-openers. Dit zijn de hoofdstukken:

Diëten werken wel, maar kaken je niet slanker en gelukkiger.
Geen dieet, maar wat dan wel?
Waarom eet ik teveel?
Hoe ontstaat aangeleerde honger?
Hoe leer ik mijn aangeleerde honger af?
Wat je moet weten over emotie-eten
Extra informatie over de externe eter
Deze keer wil ik het écht
Je grootste vijand ben je zelf
Hoe lang gaat dit eigenlijk nog duren?
Bijzondere momenten
Vallen en weer opstaan

Heel goed aan dit boek vind ik dat ook juist de terugvallen besproken worden. Als het niet zo goed gaat. Wat moet je dan doen? En dat er verschillende manieren zijn hoe je je eetgedrag kunt veranderen. Het is een niet al te dik boekje dat prettig leest. Er zijn veel kaders en je kunt het snel lezen. Een goed boek als je wat motivatie kunt gebruiken bij het afvallen.